I am composing some pieces in AintiNais in lines of Sangam poetry. This poem is an instance.
AintiNais are poetic topos of love symbolised by the actual landscapes of hills, forests, lands, seas and deserts. These symbolise the feelings of Intimacy, Waiting, bickerings of love, pangs of uncertain isolation and separation respectively.In Tamil grammar these are named as kuruJji, mullai, marudam, neydal and pAlai.
I am following the global scheme in transliteration here.)
kaDalalaich cErppak kaZindupaDu pANAL
vaLaiyudirp pazalai poGgu nuRai pUppa
aLaie ArvamoDu kAnalaG kurukum
talaippaDu piLLaich cettena tanAatu
mInmaRap puNNum mennaDai azaie
kAnan mAlaik kAmar neJjam
tuyarpaTat tOnRum tolliruL ollena
payiRRinir pAnmaip paLiGkuTai nuNkaN
kuyiRRiya cilkatirp paTimaiya kATTi
nilavu kuvittanna nIniRa neDuGkaDal
pulavu nARum punnaiyam veNmaNal
kalavi nIttanna kanniyin pazandu
nAvAy maiyiTaip pirindanam
mEvA tuRaivan pARpaTu neJjE
கடலலைச் சேர்ப்ப கழிந்துபடு பாணாள்
வளையுதிர்ப் பசலை பொங்கு நுரை பூப்ப
அளைஇ ஆர்வமொடு கானலங் குருகும்
தலைப்படு பிள்ளைச் செத்தென தனாஅது
மீன்மறப் புண்ணும் மென்னடை அசைஇ
கானன் மாலைக் காமர் நெஞ்சம்
துயர்படத் தோன்றும் தொல்லிருள் ஒல்லென
பயிற்றினிர் பான்மைப் பளிங்குடை நுண்கண்
குயிற்றிய சில்கதிர்ப் படிமைய காட்டி
நிலவு குவித்தன்ன நீனிற நெடுங்கடல்
புலவு நாறும் புன்னையம் வெண்மணல்
கலவி நீத்தன்ன கன்னியின் பசந்து
நாவாய் மையிடைப் பிரிந்தநம்
மேவா துறைவன் பாற்படு நெஞ்சே.
This belongs to neydal tiNai (poetic topos of uncertain isolation symbolized by the landscape of seas). The tuRai (psycho-drama or the mental flow of the dialogues of the personae) of this poem is the exchange between the Lady and her friends.
To do a workable translation of this piece --
"The wasted day is about to end
Like waves of seas in strife with banks
The colourless pangs of separation
Loosen the bangles off the wrists
Abounding like ripples of wasted waves
Kuruku, the charming bird of sea-bed gardens
Always searching for its choicest preys
Forgetting fish walks indrawn in slow pace
As if bearing the first blossom of life.
My enchanting heart in gardens of this eventime
Should it suffer still more? Lo the darkness there
Coming in speed with speedy haste.
With photo lens of supreme quality
You who show the captured pics!
The blue long seas and heaps of moon-drop sands
Smelling dead fish now with wasted sands of punnai
Look pale and whitish bleached like a deprived virgin
My heart, alone here, separated
From The Lover sea-borne on that day."
(Of course I have to work a lot on this translation. You can see this link for the Tamil version and also for the two commentaries I have written on this, one general and another in lines of the South-Indian SriVaishnava mysticism. )
Srirangam V Mohanarangan
